به طور کلی در جهان تنها سه نوع دستگاه که با فناوری های مختلف ساخته شده وجود دارد که :
1: دستگاه های VLF: با عمق زنی نهایت 1 متر (به اصطلاح همان دستگاه های تفریحی سکه یاب)
2: دستگاه های پالسی PI : با عمق زنی نهایت 4 متر (بعضی از این دستگاه ها تفکیک دار (حساس به فلزات با ارزش) و بعضی ها بدون تفکیک)
3: دستگه های TR : با عمق زنی نهایت 2 متر که به دلیل محدودیت های کاربردی گسترده در کاوش مورد استقبال قرار نگرفت
دستگاه های GPR : این نوع از دستگاه ها صرفا برای زمین شناسی و پیدا کردن رگه های آب زیر زمینی کاربرد دارند که ژئوفیزیک نام دارند و هیچ نوع کارایی در زمینه دفینه یابی ندارند اگر یک خودرو را هم به این نوع دستگاه ها بچسبانید هیچ عکس العملی از خود نشان نخواهند مانند دستگاه های OKM
برخی از فروشنده ها این نوع دستگاه ها را در این زمینه بعنوان دستگاه های تصویری به مشتریان خود با قیمت های کلانی عرضه میکنند.
بطور کلی دستگاه هایی که در بازار وجود دارد بیشتر از 3-4 متر عمق مفید کاوش ندارند
دستگاه های تصویری:
دستگاه های تصویری که با اسکن محل مورد نظرتصویری که میدهند اگر همان محل را دوباره اسکن کنید و این دو تصویر را کنار هم بگذارید متوجه تغییرات زیادی در این دو تصویر میشود پس باید دور اینگونه دستگاه ها یک خط قرمز بکشید